NIEUWENDIJK - De lat lag hoog, maar het is Theatergroep YrroS! weer gelukt een indrukwekkend stuk neer te zetten. Op een bijzondere locatie - loods Fort Bakkerskil - ontvouwde zich zaterdagavond (30-3) een verhaal van zeven kinderen in een 'heroïsche' oorlogstijd (1943). Zij spelen in het bos uiteindelijk de vermoorde onschuld. 'Naief' en 'wreed', zijn de steekwoorden die na afloop van het drama bleven hangen. Zondagmiddag was de laatste voorstelling uit een reeks van zes. Daarmee viel het doek voor een geslaagde jaarproductie van de Sleeuwijkse theatergroep.
Terwijl de Duitsers Londen bombarderen opent het stuk. Jongens dromen over dappere piloten, stoere commando's en dito mariniers. Meisjes over poppen en verliefdheid. Zeven kinderen spelen in het bos. Ze rennen, vallen, slaan, spugen, durven, vechten, lachen, huilen én vloeken. Dat laatste met name door de jongen die er zo stoer (of wanhopig?) bij wil horen, maar enkel genadeloos getreiterd wordt. Het lelijke eendje ('Kwak, kwak') wil wel meedoen met de vriendengroep, maar het wordt hem niet gegund. Zelfs niet als hij 'een geheim' verklapt: 'Niet verder vertellen hoor!' Hij blijft de 'Donald Duck' ... (Artikel loopt door na foto)
Onschuld en drama
Herhaaldelijk trekt de knaap zich dan maar terug in zijn eigen, veilige 'hol'. Daar is hij het beste af. Zo lijkt het ... Het wordt uiteindelijk zijn doodskist. Een nieuwe treiterij ('Kom, we sluipen er naar toe!') loopt dramatisch verkeerd af.
De kinderen wentelen zich in onschuld. 'We moeten het zijn moeder vertellen'. Het slaat niet aan. Ieder heeft zo zijn eigen reden. Maar collectief klinkt het: “We waren allemaal bij elkaar. Kilometers ver weg.” Daarmee blijkt niet enkel het vriendje, maar ook de kinderlijke onschuld te zijn vermoord. Het afgesproken geheim wordt vanaf dat moment voor het leven meegedragen.
Zie ook:
Tekst en/of beeldmateriaal gebruiken van Mediaplein Altena.Net? Neem even contact op.