Ut Tweede Boekske bevat prachtige, oude verhalen

AALBURG - Het Tweede Boekske van de Aolburgse Taol bevat, net zoals het eerste boekske, prachtige oude verhalen over de zeven dorpen van de gemeente Aalburg, met weer een groot aantal oude woorden en gezegdes. Zo blijven woorden als: aauwbette (kletsen), broekekster (Vlaamse gaai), un stiggeske (steegje), vloeidaauw (laaghangende mist),  bewaard voor de volgende generaties.

Het mooiste Aalburgse woord bleek dit jaar ‘stofvèrreke’ te zijn (handveger. En het mooiste gezegde was: ‘unne stèle start’: Hij liep ôp unne stèle start naor huis. De samensteller van het boekske, Cees de Gast, heeft voor radio vijf drie Aalburgse gezegdes gepresenteerd. Dat was: Ruur in oewe ège pap, De goei môtten ut meej de kwaoi besniete, en: Dè’s nie naor z’nne taand. De luisteraars in het land mochten het mooiste gezegde kiezen. Ze kozen voor: Ruur in oewe ège pap.

Geerhard Gijben, hoofdconcierge op het Willem van Oranje College in Wijk en Aalburg, vertelde in het eerste Boekske een mooi verhaal over ‘ôns Robke’. In het tweede Boekske vertelt hij weer over een leerling, nl. over Bryan en z’nne puzzel. ‘Bryan was un ventje dè veul liever ging wërreke dan dèt ie naor schôôl moes. Mèr ja, naor schôôl môtte nou iëënmaol, dus ôk Bryan. Het kwam dus ôk regelmaotig veur dè Bryan nie hiëëlemaol gecôncentreerd in de lës zat en daorom wël is te aonwezig was. Bryan moest dan effe aafkoele in ut straflokaol. Es Bryan er miëër kiëëre uitgestuurd wier, moes ie een paor uur naokomme in dè lokaol. De bedoeling was dan dèt ie huiswerk ging maoke. Ge snapt ut wel zëker, noeôôit gin huiswerk natuurluk.’ De afloop leest u in het boekske.

Verhalen
De verhalen die Bertus van Wijk in het Tweede Boekske vertelt zijn kostelijk. Bijvoorbeeld het verhaal over Japke van Jorisze. Japke  hâ laand ôp de Korte Slaog aachter in de Veldstraot, nôg vûrbij ’t Loo. ‘t Is ôp unne moeôôie stille mèrege dè Japke mi de hôndekaar mi den témus, immers en mellukbusse nor z’n waai ging om te gaon melleke. Den hônd kint de wëg dus Japke hëët alle tijd om vanaaf de hôndekaar de waaie en ut bouwlaand te overzien. Opiëëns is ie iëën en al aondacht. Daor, bij de slotskaant° van de waai, ziet ie unnen groeôôite, vetten haos. Es ie die nou is te pakke kôn krijge, daor zôt ie toch unnen bësten bout aon hëbbe. Mèr jao, iëërst vange, dan knippe.° Waacht is, den hônd! Es ie die is uit zû spanne, die kôn er wel aachteraon!  In allerijl makt Japke den hônd los en bedùijt um wè de bedoeling is. Den haos zit z’n ège nôg ônbekommerd tegoed te doen aon de malse klèver° en den hônd verloochent z’nne aongebore aord nie en stûrremt uitgelaote de waai in. Mèr ja, Japke komt er wel aachter dè unne goeie trëkhônd nog nie wil zëgge dè ut ôk unne goeie jachthônd is. Neeje, den hônd makt gin inkele kaans om den haos te strueupe. Mèr al kan ie um dan nie vange, hij blijft den haos wel vôllege. En wè Japke ôk roept of flût, hij komt nie terug. Misschien hëggut biëëst wel aongevuuld, dè terugkomme zônder jachtbuit bij Japkes ôk nie in goei èèrde zû valle. Daorom mèènde ie mèr zô lang meugelijk van de gegëve vrijhèd te geniete en is ut biëëst ten langen lëste mi unne groeôôiten bôôg dûr ’t veld hëëne nor huis geloeôôpe. D’r zat niks anders ôp es dè Japke zelluf de hôndekaar nor huis trok. Japke was dieje mèrege gruwelijk laot terug van ut melleke en de rest van den dag dan ôk mî ginne riek te voejere.

Gedichten
Meer mooie verhalen, zoals het tragische verhaal  over ‘den braandende Bijbel’ leest u in dit boekske. Er staan ook mooie gedichten in, zoals dat voor sportvrouwe Marianne Vos. Er verschijnt geen derde Boekske meer.