Beeld Meeuwen voorzien van fraai gedicht

MEEUWEN - Woensdag werd een gedicht van Cees de Gast aan het Meeuwense beeld toegevoegd. Het beeld in het centrum van Meeuwen krijgt hiermee een bredere aandacht. Markant aan het kunstwerk zijn de sokkel uit de Romeinse tijd, de hond van de Ridder van Merwede uit de Middeleeuwen, het molenrad als teken van de grote bedrijvigheid en de duiven die verwijzen naar een verleden als internationaal als postduivencentrum.

Op de bijpassende sokkel dus het gedicht van Cees de Gast. Hij declameerde dat bij de onthulling.

De hond van ridder Dirk van der Merwede

Hier lig ik nu, moe maar voldaan,
hazewindhond van ridder Dirk,
die voor Jacoba streed, hij is mijn dappere held,
maar ik verlang niet terug naar het barbaars geweld
waarin mijn heer van Meeuwen zich begaf.

Ik volgde hem tot in het donkere graf
zie maar de zerk in de eeuwenoude kerk
waarop ik – waakzaam, trouw – lig aan zijn voet,
hij heeft toch maar het Heusdens land bedijkt, behoed
nadat het water binnenstroomde van de grote vloed.

Ik word nu door twee duiven vergezeld,
ze vliegen uit maar keren – hoop ik – terug
zoals de duif van Noach terugvloog naar de ark
en met ‘t olijfblad hoop op leven gaf
en het verbroken levensrad weer werd hersteld.

Het zijn mijn vredesduiven, boden van overvloed,
van welzijn in de hoge heerlijkheid, ons kleine dorp.
Al vliegen jullie weg, kom maar gauw weer terug,
rust maar uit op mijn kop en op mijn rug.
Blijf hier, hier is het leven goed.