Geachte leden van de vaste Kamercommissie

Mijn zoon van 12 is sinds ruim een jaar actief als Zap 'er (zwerfafvalpakker). En natuurlijk ben ik trots op zijn inzet. Met hem zijn in onze mooie gemeente Altena ruim 100 vrijwilligers dagelijks actief om ons wijdse gebied schoon te houden. En ook op hen ben ik trots. Gemeente Altena ondersteunt hen met overtuiging in woord én daad.

Een van de prachtige parels die Altena rijk is, is ons Nationaal Park de Biesbosch en aangrenzend hieraan de Noordwaard. Onlangs sloeg een aantal van onze inwoners alarm. Er vonden in opdracht van een collega-overheidsorganisatie op grote schaal activiteiten plaats, namelijk de aanleg van schouwpaden en dijkafritten. Deze paden en afritten werden voorzien van halfverharding in de vorm van recycling- of menggranulaat.

In dit menggranulaat troffen inwoners op grote schaal plastic aan, variërend van elektraleidingen, scheerkwasten tot bureaustoelwieltjes, maar ook glas, stukken ijzer, deurklinken, elektrabedrading en -contactdozen. Veel lag aan de oppervlakte en duidelijk met het blote oog waarneembaar.

De ironie wil dat grote delen van de Noordwaard periodiek onder water staan. Elke keer dat het water opkomt en wegebt worden de afritten en paden schoner, maar u kunt zich ook wel voorstellen waar al die rommel dan blijft. Uiteindelijk in onze rivieren en oceanen.
Het gaat mij er niet om, iemand aan de schandpaal te nagelen, want het bizarre is, er gebeurt niets illegaals.

Op basis van de Regeling bodemkwaliteit mag tot 1% van het massavolume van recyclinggranulaat plastic zijn. Op papier lijkt dat weinig echter in werkelijkheid is het tranentrekkend veel. Recycling-/menggranulaat wordt landsbreed op 1 rote schaal ook door of in opdracht van de overheid (gemeente, provincies, Waterschappen) of overheidsdiensten (RWS) toegepast.

Diezelfde overheid roept haar burgers op tot goed gedrag. Energiebesparing, afvalscheiding, ontmoedigen van zwerfafval, allemaal onder de noemer van 'een goed milieu begint bij jezelf'.

Gelet op het bovenstaande vraag ik u als vader advies.
Ik vraag u hoe u mijn zoon zou uitleggen hoe :zijn inzet zich verhoudt met de voorbeeldfunctie van ons als overheid?

Tevens nodig ik u van harte uit met eigen ogen te komen bekijken hoe regelgeving uitpakt in de praktijk, zodat u ziet hoe ogenschijnlijk acceptabele normen leiden tot volstrekt onacceptabele uitkomsten.

Tot slot heb ik als vader en wethouder ook nog een aantal bestuurlijke vragen.

1.    Bent u bereid de wetgeving in het licht van onze zorg voor de schepping aan te passen?

In het kader van klimaatadaptatie vragen wij onze inwoners hun tuinen en erven te vergroenen. Tegels eruit, beplanting erin. Dit schone vrijkomende tegelmateriaal zouden wij graag benutten als onvervuild puin dat wij binnen onze eigen gemeente zouden kunnen toepassen als alternatief voor recycling of menggranulaat onder wegen of paden.
Echter hier laat de regelgeving ons lelijk in de steek. Schoon bestratin smateriaal aangeboden bij onze milieustations transformeert bij het passeren van de poort tot afval. Anderzijds transformeert afval na bewerking plots tot gecertificeerde bouwstof.

2.      Bent u bereid ons ruimte te geven om dit echt schone materiaal circulair toe te kunnen passen in Altena op basis van een pilot?

Ik hoop dat u bereid bent uw (schone) steentje bij te dragen aan een meer duurzaam en circulair Nederland.

Met een duurzame groet uit Altena,
Mede namens de vaders en moeders van het College van Burgemeester en Wethouders van Altena,

Roland van Vugt
Wethouder